هاو می‌گوید: «وقتی در این حالت خاص به بالای سر می‌رسیم، احساس می‌کنیم بازتر و کشیده‌تر می‌شویم. “افزودن کارهای تنفسی در اینجا می تواند بسیار نشاط آور، انرژی بخش و نشاط آور باشد و ظرفیت ریه های زیادی را می گیرد.” او توصیه می‌کند هنگام برخاستن به سمت سلام به سمت بالا، یک بازدم دراماتیک و شنیدنی اضافه کنید. او خاطرنشان می‌کند: «می‌توانید تصور کنید که این ژست چه احساس نشاط‌آور و نشاط‌آوری را می‌تواند با یا بدون افزودنی [تنفس] ایجاد کند».
برای انجام این ژست:
در ژست کوهستانی با وزن به طور مساوی روی هر دو پا، چهار پا درگیر و لگن جمع شده شروع کنید.
دم بکشید، ستون فقرات خود را دراز کنید و یک خط پیوسته انرژی را تصور کنید که از انگشتان پا تا سر و فراتر از آن جریان دارد و تاج سرتان را به سمت آسمان بکشید.
بازدم کنید، تمام عضلات صورت خود را شل کنید و نگاه خود را به جلو نگه دارید.
نفس بکشید، بازوهایتان را مستقیماً بالای سرتان بالا بیاورید، در حالی که کف دست‌هایتان رو به روی هم باشد و انگشتانتان به سمت سقف باشد.
چند نفس نگه دارید، روی باز کردن قفسه سینه و قلب خود و ایستادن در قامت تمرکز کنید، و سپس بازوهای خود را پایین بیاورید تا به حالت کوهستانی برگردید
